nie raczył nawet odpowiedzieć

См. также в других словарях:

• raczyć — ndk VIb, raczyćczę, raczyćczysz, racz, raczyćczył, raczyćczony 1. książk. «częstować, fetować, ugaszczać; podejmować gościnnie» Raczono ich wybornym winem. Raczyć kogoś smakołykami. przen. Raczył go niewybrednymi kawałami. 2. przestarz. dziś iron …   Słownik języka polskiego

• odkłonić się — dk VIa, odkłonić sięnię się, odkłonić sięnisz się, odkłonić siękłoń się, odkłonić sięnił się odkłaniać się ndk I, odkłonić sięam się, odkłonić sięasz się, odkłonić sięają się, odkłonić sięaj się, odkłonić sięał się «odpowiedzieć ukłonem na ukłon» …   Słownik języka polskiego